Amenerrasulü Fazileti ve Okunuşu

Bakara suresinin son iki ayetini oluşturan ve Amene’r-Resulü diye isimlendirdiğimiz mübarek ayetler ilahi emirlere karşı mutlak itaate yönelen müminlerin, inançlarındaki sadakatlerini ifade etmektedir. Ayrıca müminlerde ki bu samimi bağlılığın ve itaatin mükafatı olarak bahşedilen kolaylıklarla, hafifletilen teklifleri haber vermektedir.

Miraç gecesinde Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem'e vasıtasız şekilde vahyolunan bu iki ayet, Resulullah sallallahu aleyhi ve sellemin hadislerinde övülmüş ve okunması tavsiye edilmiştir.

Nitekim Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem “Bakara suresinin sonundaki iki ayeti başından sonuna kadar sık sık okuyunuz, zira Allah onlarla Muhammed'i (sav) mümtaz kıldı.” buyurmuştur.

İbni Mes’ud’dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte, Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Her kim geceleyin Bakara suresinden iki ayeti okursa ona kafi gelir.”

Özellikle bu ayetler okunmadan uyunmamalıdır. Peygamberimiz aleyhissalatu vesselam bunları geceleyin okumanın kişiye yeteceğini bildirmiş; “İki ayeti öğreniniz kadınlarınıza ve oğullarınızı öğretiniz çünkü bunlar hem salattır, hem Kur'an'dır, hem de duadır.” buyurmuştur.

Amene’r-Resulü Okunuşu

Bismillahirrahmanirrahim
Amenerrasûlü bimâ unzile ileyhi min rabbihî vel mu’minûn(mu’minûne), kullun âmene billâhi ve melâiketihî ve kutubihî ve rusulih(rusulihî), lâ nüferrigu beyne ehadin min rusulih(rusulihî), ve gâlû semi’nâ ve eta’nâ ğufrâneke Rabbenâ ve ileykel masîr(masîru).

Lâ yükellifullâhu nefsen illâ vüs’ahâ lehâ mâ kesebet ve aleyhâ mektesebet rabbenâ lâ tuâhıznâ in nesînâ ev ahta’nâ, rabbenâ ve lâ tahmil aleynâ ısran kemâ hameltehu alellezîne min gablinâ, rabbenâ ve lâ tuhammilnâ mâ lâ tâkate lenâ bih(bihî), va’fu annâ, vağfir lenâ, verhamnâ, ente mevlânâ fensurnâ alel gavmil kâfirîn(kâfirîne).

Amene’r-Resulü Anlamı - Diyanet Meali

"Rahman ve rahim olan Allah'ın Adıyla"

Allah’ın elçisi ve müminler, Rabbinden ona indirilene iman ettiler. Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine inandılar. “O’nun elçileri arasında ayırım yapmayız” ve “İşittik, itaat ettik, bağışlamanı dileriz rabbimiz, gidiş sanadır” dediler.

Allah hiçbir kimseyi, gücünün yetmediği bir şeyle yükümlü kılmaz; lehinde olanı da kendi kazandığıdır, aleyhinde olanı da kendi kazandığıdır. Rabbimiz! Unutur veya yanılırsak bizi cezalandırma! Bizden öncekilere yüklediğin gibi bize de ağır yük yükleme! Üstesinden gelemeyeceğimiz şeyleri boynumuza borç kılma! Bizi bağışla, ayıplarımızı ört ve bize rahmetinle muamele buyur! Sen bizim sahibimiz ve yardımcımızsın; artık inkârcı topluluğa karşı bize yardım et!