O ve Ben - Kitap Önerisi

O ve Ben - Kitap Yorum ve Değerlendirmesi

Herkese Selam!

En sevdiğim tür olan hatıra türünde bir kitapla yeniden buralardayım.

"O ve Ben", Necip Fazıl'ın kendi penceresinden kendi hayatına baktığı bir anlatı. Ve beni çok şaşırttı çünkü onun bu denli mutasavvıf bir yanı olduğundan bihaberdim. Bir de ömrü boyunca çekip durduğu ruh çilelerinden...

Yani belli ki o eşsiz dizeler öyle kolay yazılmamış önce biraz "fikir sancısı"...

Kitap baştan aşağı desteklediğim düşüncelerle doluydu diyemem ama zihnî ve kalbî olarak müstefid olduğum gerçek.

Hatırat okumak zaten cezbedici bir fiilken bir de Necip Fazıl'ın hatıratı.. Ne saadet ama.

Yalnız garip olan bir nokta hapishanede olduğu zamanları hiç anlatmamış olmasıydı. Daha çok Abdülhakim Arvasi ile olduğu dönemlerine odaklanmış ve ondan bahsetmek istemiş.

Zaten onunla ne kadar derin bir ilişki kurduğunu kitabı okuyunca çok net gözlemleyebilirsiniz.

Klasik mürid-mürşit ilişkisinin birkaç seviye üstü gibi geldi bana. Belki bunda Necip Fazıl'ın coşkun tabiatının tesiri var.

Tasavvuf kültürüne çok aşina olmadığım ve iyiye ilerlemede tercih ettiğim yöntem de halihazırda tasavvuf ekollerinden biri olmadığı için okurken zihnime yabancı gelen noktalar oldu ama ufku genişletmek güzel tabii.

Necip Fazıl okumak da öyle...

En sevdiğim birkaç dizesini bırakıp noktalıyorum..

"Uyumak istiyorum başım bir cenk meydanı/ Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı."

"Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin! "

"Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz? "

"Genç adam yollarımı adım adım bilirsin/ Erken gel beni evde bulamayabilirsin.

"Bir gün akşam olur bizde gideriz
Kalır dudaklarda şarkımız bizim"

"Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!"

"Ebedi gençlik ölüm desem kimse inanmaz
Taş ihtiyarlar, selvi çürür; ölüm yıpranmaz."

Hoşçakalın...